We leggen uit wat een barbaarsheid is in taal en verschillende voorbeelden. Ook welke soorten er zijn en de kenmerken van elk.
Wat is een barbaarsheid?
We noemen die fouten of onnauwkeurigheden bij het uitspreken of schrijven van een woord of zin, of bij het gebruik van bepaalde vreemde woorden (buitenlanders) nog niet opgenomen in zijn eigen idioom. Het is een soort taalfout die meestal veel voorkomt in de spreekt informeel en populair, maar vanuit het oogpunt van regel Taal wordt beschouwd als een teken van een gebrek aan cultuur of onderwijs.
De term barbaarsheid komt van het woord barbaar, bedacht in de Het oude Griekenland verwijzen naar de perzisch, hun eeuwige rivalen, wiens taal voor de Grieken onbegrijpelijk was.
De Grieken spotten door onomatopee"kroeg, kroeg”Want zo klonk de hele Perzische taal voor hen. Na verloop van tijd creëerden ze "barbaar" (barbaroi) als een denigrerende manier om niet alleen naar hen te verwijzen, maar naar alle buitenlanders die zij politiek en sociaal inferieur vonden, dat wil zeggen, naar 'mensen die slecht spreken'.
De term werd geërfd in de taal van de Romeinen (barbarus) en op een vergelijkbare manier gebruikt tijdens de keizerlijke tijd, om te verwijzen naar naburige volkeren die geen Latijn spraken.
Daarom kan de term barbaarsheid ook worden gebruikt als synoniem voor barbaarsheid of barbaarsheid: een gewelddadige, brutale, onbeschaafde daad of gezegde. Misschien herinnerend aan het feit dat juist het Romeinse Rijk uiteindelijk ten prooi viel aan de invasies van die volkeren die als barbaren werden gebrandmerkt.
Tegenwoordig begrijpen we barbaarsheid echter als een typisch fenomeen van het spreken en schrijven van dezelfde taal, wanneer ze in tegenspraak zijn met de syntactische of grammaticale volgorde ervan, dat wil zeggen met de ideale normen.
Het is echter niet altijd mogelijk om barbaarsheden gemakkelijk te onderscheiden van neologismen (nieuwe bijdragen aan de taal) of vreemde woorden (leningen uit andere talen). Om deze reden worden veel barbaarsheden uiteindelijk geaccepteerd en opgenomen in de taal.
Soorten barbaarsheid
Er zijn drie verschillende soorten barbaarsheid, afhankelijk van het aspect van de taal waarin de fout voorkomt: prosodisch (klank), morfologisch (vorm) of syntactisch (orde). Laten we ze allemaal afzonderlijk bekijken:
prosodische barbaarsheden
Ze treden op wanneer er wijzigingen of onnauwkeurigheden zijn in de manier van uitspreken of articuleren van de klinkt van de tong. Een slechte uitspraak beantwoordt vaak aan criteria van de economie van de taal, dat wil zeggen, aan de minst mogelijke inspanning bij de uitspraak; andere keren, tot eenvoudige ondeugd.
Daarom moeten ze worden onderscheiden van de dialectvarianten van dezelfde taal, aangezien een taal niet altijd hetzelfde wordt uitgesproken in al zijn gemeenschappen spreken.
Voorbeelden van prosodische barbaarsheden in het Spaans zijn:
- Spreek de "g uit” alsof het "en”, het imiteren van de luidheid van andere talen: yir in plaats van te draaien.
- Spreek bepaalde tussenmedeklinkers niet uit: Gaan waarom ging je, crimineel per dader.
- Spreek een "s" uit” aan het einde van werkwoorden in de tweede persoon: jij at want je hebt gegeten, je bent aangekomen in plaats van dat jij kwam.
- Uitspreken syndroom in plaats van syndroom.
- Uitspreken tasi in plaats van taxiën.
- Uitspreken aigre in plaats van lucht.
- Uitspreken captus in plaats van cactussen.
- Uitspreken gebeten in plaats van biefstuk.
- Uitspreken insepto in plaats van insecten.
- Uitspreken je kwam in plaats van dat jij kwam.
- Uitspreken kleverig in plaats van braken.
Morfologische barbaarsheden
Ze vinden plaats wanneer de wijziging plaatsvindt in de constructie van een woord, zowel op het niveau van de spelling als de uitspraak. Dit is de reden waarom ze ook vaak als spelfouten worden beschouwd en vaak leiden tot de foutieve creatie van niet-bestaande woorden.
Voorbeelden van morfologische barbarismen in het Spaans zijn:
- Het gebruik van open in plaats van te openen.
- Het gebruik van downloaden in plaats van te downloaden.
- Het gebruik van Amerikaans in plaats van Amerikaans.
- Het gebruik van kaap in plaats van fit, van het werkwoord fit.
- Het gebruik van ik liep in plaats van gelopen, van het werkwoord lopen.
- Het gebruik van Ik reed in plaats van ik reed, van het werkwoord rijden.
- Het gebruik van estuata in plaats van standbeeld.
- Het gebruik van streng in plaats van streng.
- Het gebruik van haiga in plaats van beuken.
- Het gebruik van ging dood in plaats van dood.
- Het gebruik van sofa's in plaats van banken.
- Het gebruik van ik weet of sepo in plaats van ik weet het.
Syntactische barbaarsheid
Ze vinden plaats wanneer de wijziging plaatsvindt in de volgorde van de termen van een zin, of in hun overeenstemming (in termen van geslacht, aantal, enz.).
Voorbeelden van syntactische barbarismen in het Spaans zijn:
- Het gebruik van de uitdrukking "ongeveer", Wanneer het zou moeten zijn"ongeveer”.
- Het gebruik van "de eerste" in plaats van "de eerste".
- Het gebruik van "meer beter" of "slechter" in plaats van "beter" en "slechter".
- Het gebruik van "de que" waar "dat" overeenkomt (dequeísmo), zoals in: ze vertelde me waarover?... of ik denk aan wat?…
- Het gebruik van "dat" waar het overeenkomt met "van dat" (queísmo), zoals in: wij beseffen dat... ofWaar hadden jullie het over?
- Het gebruik van "in relatie tot" in plaats van "in relatie tot" of "in relatie tot".
- Het maatwerk van de werkwoord hebben, zoals in: er zijn mensen die... of er waren duizenden moorden.