• Wat is een woordenboek?
• Delen van een woordenboek
• Hoe gebruik je een woordenboek?
• Soorten woordenboeken

We leggen uit wat een woordenboek is, de onderdelen waaruit het bestaat en hoe het wordt gebruikt. Daarnaast de kenmerken van elk type woordenboek.

Woordenboeken zijn nuttig bij het leren van nieuwe talen.

Wat is een woordenboek?

Een woordenboek is een bepaald type naslagwerk, waarin hulp wordt geboden met betrekking tot de idioom: de betekenis van woorden, zijn etymologie, synoniemen ja antoniemen, equivalenten in andere talen, bepaalde zeer specifieke betekenissen van een technisch of gespecialiseerd gebied, en een gigantische enzovoort.

Het is niet met zekerheid bekend wanneer woordenboeken zijn uitgevonden, maar er is reden om aan te nemen dat de eerste in Antigua is ontstaan Mesopotamië, rond het jaar 2.300 a. C., als onderdeel van de beroemde Asurbanipal-bibliotheek. Het is een set van teksten spijkerschrift dat de betekenis van bepaalde woorden verklaart.

Later, in de Het oude Griekenland uit de 4e eeuw voor Christus. C., is het bekend dat de dichter Philetas een compendium maakte van de meest gecompliceerde termen van het werk van Homerus, als hulpmiddel voor zijn studie en begrip, voorloper van Homerisch Lexicon gecomponeerd door Apollonius in de eerste eeuw van onze jaartelling.

Het woord woordenboek werd echter in 1220 geboren met een Latijns dictiehulpboek samengesteld door de Engelsman John de Garland, en al snel verving het de term die tot dan toe werd gebruikt: woordenlijst. Het merkwaardige is dat dit soort middeleeuwse werken, over het algemeen tweetalig (Latijn en een of andere vulgaire taal), niet echt een woordenboek waren, althans zoals we het tegenwoordig begrijpen, maar het zijn de directe voorlopers van dit soort boeken.

Woordenboeken zijn praktische boeken, die zowel in fysieke als elektronische vorm kunnen bestaan, en die gewoonlijk het resultaat zijn van de inspanningen van teams van lexicograaf-linguïsten of soortgelijke specialisten. Ze zijn vaak in instellingen academisch en school, evenals in de aan het leren van nieuwe talen, en als een typisch instrument in het beroep van professionals zoals schrijvers, journalisten en advocaten bijvoorbeeld.

Delen van een woordenboek

Hoewel woordenboeken een zeer diverse inhoud kunnen hebben, bestaan ​​ze over het algemeen uit de volgende elementen:

• Verscheurd. Een sectie van het woordenboek, bestaande uit een reeks artikelen die een gemeenschappelijk thema of een gemeenschappelijke brief presenteren.
• Artikel. Elk van de respectieve afdelingen van de inhoud van een woordenboek, dat wil zeggen, de minimale functionele eenheden.
• Ingang. Het is vetgedrukt aan het begin van elk artikel en bevat een lexicaal stuk (dat wil zeggen een woord of term) waarvan de uitleg door het hele artikel heen volgt.
• Uitspraak. Meestal in taal geschreven fonetisch internationaal, reproduceert de klinkt nodig om de invoer correct uit te spreken.
• Etymologie. In sommige gevallen verschijnt het na de invoer, tussen haakjes en cursief, om heel kort de historische oorsprong van de term uit te leggen.
• Definitie. Het grootste deel van het artikel, waarin de betekenis van de gezochte term wordt uitgelegd of de informatie waarnaar de lezer op zoek is, wat het ook is.
• Voorwoord en aanwijzingen over het gebruik ervan. Ze staan ​​meestal aan het begin van het boek en geven relevante informatie over het gebruik, de samenstelling, enz.
• bijlagen. Veel woordenboeken eindigen meestal met secties die speciaal zijn gewijd aan het verzamelen van aanvullende informatie, zoals vervoegingen, gespecialiseerde woordenlijsten, enzovoort.

Hoe gebruik je een woordenboek?

Woordenboeken zijn snelle naslagwerken, dat wil zeggen, ze worden niet van het begin tot het einde of continu gelezen, maar worden geopend om direct een vraag op te lossen, een definitie te vinden of wat we er ook in zoeken. Daarom besteden we, ondanks dat het in het algemeen omvangrijke boeken zijn, meestal niet meer dan een paar minuten per keer.

De woordenboeken zijn in hun geheel alfabetisch gerangschikt, zodat we, om een ​​vermelding te vinden, ons moeten oriënteren door de tekens die het ons bovenaan de pagina zal bieden, of de boekindex zelf, om naar de corresponderende letter te zoeken en, binnen dat gedeelte, het item dat ons interesseert.

Als we eenmaal hebben gevonden en gelezen wat het woordenboek te zeggen heeft, kunnen we de vraag oplossen en het boek sluiten, of misschien zo vaak als nodig opnieuw zoeken.

Soorten woordenboeken

Woordenboeken kunnen van veel verschillende typen zijn, die elk een specifiek gebruik binnen het woordenboek hebben. taal, en geeft ons een bepaald type gespecialiseerde en tijdige informatie. De belangrijkste soorten woordenboeken zijn:

• Woordenboeken van de taal. Het zijn eentalige woordenboeken die een taal in het algemeen behandelen, de betekenis en betekenis van de woorden beschrijven, en samen met waardevolle grammaticale informatie. Ze kunnen worden ingedeeld in:
  • normatief Zij zijn degenen die voldoen aan het "juiste" gebruik van de taal, dat wil zeggen, ze worden geregeerd door de ontwikkelde norm. Dat is bijvoorbeeld het geval met het Woordenboek van de Taal van de Koninklijke Spaanse Academie.
  • Van praktisch nut. In plaats van te worden beheerst door de gecultiveerde norm van de taal, zijn dit woordenboeken die de taal benaderen vanuit het oogpunt van het gebruik ervan, dat wil zeggen vanuit een meer praktisch oogpunt. Dit is bijvoorbeeld het geval bij de Dictionary of Use of Spanish (DUE) van María Moliner.
  • Van twijfels. In dit geval zijn het woordenboeken die mogelijke twijfels met betrekking tot het gebruik van de taal, de variaties en complexiteiten, voor zowel moedertaal- als anderstaligen proberen weg te nemen en op te lossen. Een voorbeeld is het Pan-Spaanse Woordenboek van Twijfels van de Koninklijke Spaanse Academie.
  • Van synoniemen ja antoniemen. Zoals hun naam al aangeeft, bevatten ze in plaats van definities van de woorden (of in aanvulling daarop), een reeks synoniemen en mogelijke antoniemen.

• Tweetalige woordenboeken. Het zijn boeken die als intermediair tussen twee talen dienen en overeenkomsten tussen dezelfde termen in de ene taal en in een andere taal tot stand brengen, zodat het kan worden gebruikt als begeleiding bij de vertaling of de spreekt door buitenlanders van een van de twee talen. Bijvoorbeeld een Engels-Spaans/Spaans-Engels woordenboek.
• Etymologische woordenboeken. In dit geval geven de woorden uit het woordenboek niet noodzakelijkerwijs een definitie, maar eerder een geschiedenis van de term: waar het vandaan komt, wat de oorspronkelijke betekenissen en historische veranderingen zijn en hoe het woord dat we tegenwoordig gebruiken is ontstaan. Het meest bekende woordenboek van dit type in het Spaans is de Schatkamer van de Castiliaanse of Spaanse taal door Sebastián de Covarrubias en Orozco.
• Gespecialiseerde woordenboeken. Dit zijn woordenboeken met een zeer hoog specialisatieniveau, dat wil zeggen voor een publiek met technische of academische kennis. Hoewel het nog steeds eentalige woordenboeken zijn, is hun inhoud niet gericht op de gewone spreker van de taal, maar op degenen die een specifiek kennisgebied leren of oefenen. Bijvoorbeeld: een woordenboek met medische termen, of een woordenboek met computertermen.
• Encyclopedische woordenboeken. Omdat ze een kruising zijn tussen woordenboek en encyclopedie, bieden deze woordenboeken de lezer veel meer dan een korte definitie van het woord, inclusief de historische context, wetenschappelijke, praktische en culturele in verband met de term. Met andere woorden, elk item biedt een reeks informatieve kennis (of technische, in het geval van een gespecialiseerd encyclopedisch woordenboek), die het strikt taalkundige overstijgt.